aankomst Athene
Blijf op de hoogte en volg Theseus
30 Januari 2013 | Griekenland, Athene
Ik werd vandaag niet zo vrolijk opgewacht. Ik ben nu ook erg verdrietig... Je raad nooit wat er is gebeurd...
Toen ik aan kwam varen, zag ik al van ver Athene liggen. Ik verlangde hierdoor nog meer naar huis, maar gelukkig duurde het niet lang meer. Ik zag al iemand klaar staan om mij op te wachten, het kon niet anders dan dat het mijn vader was! Ik was erg blij, dus begon ik te zwaaien. Maar hij zwaaide niet terug. Ik dacht dat het kwam doordat hij mij niet kon zien. Dat bleek ook zo te zijn, want als hij mij wel had gezien had hij dit nooit gedaan... Wat er toen gebeurde is onbeschrijfelijk... Voor mijn eigen ogen zag ik dat mijn vader van de rots afsprong... :( Hij zag natuurlijk het zwarte zeil, was ik maar nooit zo stom geweest om de kop van de Minotaurus in het witte zeil te wikkelen. Dan was dit nooit gebeurd! Wat ben ik toch stom, het was mijn eigen schuld... Mijn vader heeft nu zelfmoord gepleegd omdat hij dacht dat ik dood was gegaan bij het gevecht met de Minotaurus... Logisch, want ik had hem beloofd dat, als ik het gevecht had overleefd, het witte zeil te hijsen. Wat ben ik stom!
Ik weet niet hoe ik verder moe met mijn leven; ik ben Ariadne en mijn vader kwijt :( :(
Tips zijn welkom.
Groetjes van een ontzettend verdrietige Theseus
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley